Παρέμβαση της Κίνησης στο Ηράκλειο με αφορμή εκδήλωση της τοπικής ΕΛΜΕ

Προς το κ. διευθυντή, τον σύλλογο καθηγητών και το δεκαπενταμελές.

Διαφωνώντας με τις θέσεις και τις αναλύσεις για τα φαινόμενα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στη χώρα μας που μοιράστηκαν από την ΕΛΜΕ στα σχολεία του ν. Ηρακλείου, παραθέτουμε τις απόψεις μας.

Η ανάπτυξη των φαινομένων του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην σημερινή ελληνική κοινωνία έχει συγκεκριμένες, ιδιαίτερες και διαφοροποιημένες αιτίες από τις αντίστοιχες άλλων δυτικών κοινωνιών που αποτέλεσαν ή αποτελούν τόπους καταφυγής μεταναστών. Αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα αναλύσουμε παρακάτω, φαίνεται ότι συστηματικά αποκρύπτονται από τους διάφορους φορείς πάλης ενάντια στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία, γιατί τελικά ο σκοπός τους δεν είναι η ανάπτυξη αντιρατσιστικών και αντιξενοφοβικών ιδεών, αλλά ο έμμεσος τρόπος ανάπτυξης φτηνών μονόπλευρων δήθεν αντιιμπεριαλιστικών και αντιδυτικών ιδεών ( με την έννοια της άρνησης του διαφωτισμού και του μαρξισμού) σε μια χώρα που εξαιτίας του παραγωγικού και του εκπαιδευτικού σαμποτάζ, της υπανάπτυξης και του πισωγυρίσματος είναι πανέτοιμη κάθε φορά να δημιουργήσει νέους φανταστικούς εχθρούς.
Τα διάφορα κινήματα που διαλαλούν ότι «εμείς είμαστε λαός μεταναστών και θα έπρεπε να κατανοούμε και να συμπαραστεκόμαστε σήμερα στους οικονομικούς μετανάστες» ξεχνούν ότι δυτικές χώρες (π.χ. Γερμανία, Βέλγιο,κ.λπ) όταν εξαιτίας των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης μεταπολεμικά, κατά την ανοικοδόμηση της Ευρώπης, είχαν ανάγκη από εργατικό δυναμικό, μέσα από διακρατικές συμφωνίες υποδέχθηκαν νόμιμα και με πλήρη δικαιώματα (μεροκάματο, ασφάλιση, περίθαλψη, κλπ) τους έλληνες και τους άλλους οικονομικούς μετανάστες. Αυτό όμως δεν συνέβη στη χώρα μας. Και γιατί άλλωστε να συμβεί. Ποιοι ήταν και ποιοι είναι οι τρομακτικοί ρυθμοί βιομηχανικής ανάπτυξης και προόδου που επέβαλαν την ανάγκη για αύξηση του εργατικού δυναμικού σε μια χώρα με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, τα χαμηλότερα μεροκάματα και το χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ανύπαρκτοι.....Έτσι, ας σταματήσουμε να μιλάμε με γενικολογίες για το φαινόμενο της μετανάστευσης και της τάχα επακόλουθης ανάπτυξης ρατσιστικών και ξενοφοβικών στάσεων και ας τολμήσουμε να αποκαλύψουμε ότι η Ελλάδα δεν κάνει εισαγωγή εργατικού δυναμικού σύμφωνα με τα όσα έγιναν και γίνονται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ. Ενώ δήθεν το επίσημο ελληνικό κράτος έβαζε όλους τους φραγμούς ενάντια στην είσοδο μεταναστών, ανθούσε το ημιεπίσημο κράτος που με κάθε τρόπο (χρηματισμό, παράνομα διαβατήρια κλπ) έφερνε χιλιάδες απελπισμένους συνανθρώπους μας νύχτα στη χώρα μας για να τους διατηρεί στην παρανομία, στο φόβο, στην εκμετάλλευση και με ένα προφανή στόχο: το ελάχιστο μεροκάματο για να αντιρροπήσει την ολοένα χαμένη παραγωγικότητα εξαιτίας του παραγωγικού σαμποτάζ. Ας μην προβληματιζόμαστε λοιπόν με περισπούδαστες αναλύσεις περί ιδεολογημάτων ρατσισμού όπως αναφέρει η ΕΛΜΕ και ας αντικρίσουμε κατάματα την πραγματικότητα που φωνάζει ότι σε συνθήκες βαρβαρότητας και δουλεμπορίου ανθεί η ξενοφοβία και το μίσος των ντόπιων, μίσος που αδιόρατα οργανώνεται από το πολιτικό σύστημα πίσω από γλυκά αντιρατσιστικά λόγια. Σήμερα, το άνισο μεροκάματο που επικρατεί ανάμεσα στους έλληνες και στους οικονομικούς μετανάστες και η ανύπαρκτη ασφάλιση των μεταναστών σε διάφορους εργασιακούς χώρους, δηλαδή το σπάσιμο του μεροκάματου παντού σε όλους τους κλάδους, και η διακομματική πολιτική που συντηρεί αυτή την κατάσταση διαλύει τη συνοχή και την ενότητα των εργαζόμενων και γίνεται το φυτώριο ανάπτυξης του μίσους και του ρατσισμού. Άρα δεν πρόκειται για «πλασματικές αντιθέσεις» και «ιδεολογήματα» όπως εμβριθώς καταλήγουν οι συγγραφείς του κειμένου της ΕΛΜΕ που διανέμεται στα σχολεία, αλλά για πραγματικές αντιθέσεις που έχουν διαιρέσει τους εργαζόμενους και μάλιστα τους πιο φτωχούς στη βάση της εθνικότητας, του χρώματος και όποιων άλλων ιδιομορφιών. Απ’ όσο γνωρίζουμε κανένα από τα ευαίσθητα αντιρατσιστικά κινήματα και κανένα από τα κόμματα δεν βγήκε να υποστηρίξει το ένα και μοναδικό αίτημα που θα καταργούσε το δουλεμπόριο:

ΙΣΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ και ΟΧΙ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟΥ, ΙΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΝΟΜΙΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.

Ένας ψίθυρος μόνον υπάρχει για κάποια δικαιώματα κυρίως κοινωνικά και υγειονομικής περίθαλψης, αλλά όχι το ελάχιστο πολιτικό δικαίωμα που είναι η ΝΟΜΙΜΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ χωρίς την οποία κανείς μετανάστης δεν μπορεί να αντισταθεί ουσιαστικά στην υπερεκμετάλλευση χωρίς να κινδυνεύσει να απελαθεί.
Αλήθεια πως τοποθετείται η ΕΛΜΕ και η Κίνηση κατά του ρατσισμού σχετικά με την Έκθεση Ιταλού Ευρωβουλευτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που πρότεινε ριζοσπαστικές θεσμικές προτάσεις για τα δικαιώματα των μεταναστών, όπως μονιμότητα παραμονής μετά από 5 χρόνια, χορήγηση ιθαγένειας, δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις τοπικές και ευρωπαϊκές εκλογές, ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση εντός των συνόρων της Ε.Ε., κλπ. Ένα ριζοσπαστικό κείμενο που δεν είναι τυχαίο ότι απασχόλησε την πιο προηγμένη αστική δημοκρατία του κόσμου, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η καταψήφιση της Έκθεσης δεν αποτέλεσε έκπληξη, διότι περιλαμβάνει πραγματικά ριζοσπαστικές θεσμικές προτάσεις που βρήκαν ισχυρές αντιδράσεις στις συντηρητικές και ξενοφοβικές δυνάμεις της ευρωπαϊκής Δεξιάς που συνασπισμένες πλειοψηφούν. Μαζί τους η ΝΔ και το δικό μας ΚΚΕ το μόνο «αριστερό» κόμμα που καταψήφισε την Έκθεση! (Ελευθεροτυπία 28/1/2006)
Όταν διάφοροι οικονομικοί μετανάστες με τα χρόνια επέδειξαν δεξιότητες και ειδίκευση (π.χ. χτίστες) σε ορισμένους τομείς και ξέφυγαν από το μεροκάματο του ανειδίκευτου μετανάστη τότε η χώρα μας και με τη συγκυρία των ολυμπιακών έργων άνοιξε άλλες ακόμα πιο φθηνές αγορές δουλεμπόριου. Έφερε Πακιστανούς, Κινέζους (αυτοί μάλιστα με επίσημη συμφωνία Ελληνικής-Κινεζικής κυβέρνησης) με ακόμα μικρότερο μεροκάματο. Το μήνυμα λοιπόν «ανοίξτε και άλλες αγορές δουλεμπορίου» το πήρε και ο κάθε δήμαρχος της κάθε κωμόπολης.
Το περιστατικό, που δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο (Ελευθεροτυπία, 22/11/04), είναι δείγμα της νοσηρής κατάστασης που επικρατεί σ’ ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο: Οι ελαιοπαραγωγοί στη Ζαχάρω Ηλείας αντιδρούσαν στην αύξηση του μεροκάματου σε 50 ευρώ που ζητούσαν οι αλβανοί εργάτες γης. Τότε ο δήμαρχος Ζαχάρως, Π. Χρονόπουλος, έδωσε τη λύση. Τοιχοκόλλησε σε όλα τα καφενεία ανακοίνωση στην οποία ανέφερε: «Κατόπιν συνεννοήσεως του δήμου με τη Διεύθυνση Εργασίας, ορίστηκαν οι κάτωθι τιμές (μεροκάματα) για το μάζεμα του ελαιόκαρπου. – Εργάτες ανειδίκευτοι, 25 ευρώ. – Εργάτες ειδικευμένοι, 30 ευρώ. – Το φαγητό είναι στην κρίση του εργοδότη. Στη συνέχεια ο δήμαρχος απείλησε ότι, σε περίπτωση που οι αλβανοί εργάτες γης δε συμμορφωθούν με τις παραπάνω τιμές, θα φέρει φτηνούς εργάτες από την Αίγυπτο. Όπως αποκάλυψε, μάλιστα, έχει προβεί σε σχετική διαπραγμάτευση με την αιγυπτιακή πρεσβεία.( αντιναζιστική πρωτοβουλία)
Το δουλεμπόριο δεν είναι το μοναδικό συστατικό στοιχείο του αυξανόμενου ρατσισμού στην Ελλάδα. Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό που στηρίζεται στην υπανάπτυξη και τη διάσπαση των εργαζομένων είναι η ανάπτυξη από τις κομματικές ηγεσίες των χειρότερων πλευρών του ανθρώπου, του εθνικιστικού μίσους, της ανωτερότητας του ελληνικού πολιτισμού (πάντα με τα κλεμμένα παράσημα των επιτευγμάτων των αρχαίων Ελλήνων ). Μια χώρα που δεν κατάφερε να κάνει το άλμα προς την κοινωνία της ανάπτυξης, της γνώσης, της καινοτομίας και να ενταχθεί πραγματικά στον Ευρωπαϊκό χώρο (εκτός και αν δεν επιθυμούμε να ανήκουμε σ’ αυτόν) παρά τα τρισεκατομμύρια δανείων, ενισχύσεων και επιδοτήσεων που εισέρευσαν έχει σήμερα τα χαρακτηριστικά μιας υποιμπεριαλιστικής περιφερειακής δύναμης. Οι επιχειρήσεις έντασης εργασίας μεταναστεύουν στα Βαλκάνια και σε άλλες φτωχότερες χώρες και κλείνουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Στη θέση τους δεν δημιουργούνται άλλες με χαρακτηριστικά υψηλής τεχνολογίας και έντασης κεφαλαίου όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες με ανάπτυξη γιατί το τρένο της προόδου έχει αναχωρήσει προ πολλού χωρίς έλληνες επιβάτες. Και γιατί κυρίως αυτό το τρένο το σαμποτάρισαν με κούφιες αντικαπιταλιστικές φράσεις και δραστήριο σαμποτάζ σε κάθε βιομηχανική επένδυση όλοι όσοι κόπτονται δήθεν για τη φτώχεια, την ανεργία και εσχάτως για το ρατσισμό. Eξάλλου, αργά ή γρήγορα θα μας χρειαστούν μερικές χιλιάδες μετανάστες με παραβατική ή όχι συμπεριφορά για να τους δείξουμε με το δάχτυλο όταν θα ψάχνουμε για τις αιτίες της χρεοκοπίας μας.
Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία σήμερα στην Ελλάδα αναπτύσσονται και θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο όσο η ελληνική κοινωνία κλείνει τα μάτια προς τις πραγματικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα εντός της. Ο ρατσισμός στη χώρα μας δεν σχετίζεται με το ανοίκειο, με τις διαφορετικές γλώσσες, το διαφορετικό ντύσιμο, τις διαφορετικές συνήθειες ψυχαγωγίας των «άλλων» των «ξένων» και αυτό εξαιτίας της ιστορικής εξέλιξης της ευρύτερης περιοχής που εμπεριείχε την επαφή με πολλά έθνη. Όπως, επίσης, δεν είναι αλήθεια ότι ο λαός μας αναπτύσσει ρατσιστικές και ξενοφοβικές στάσεις, εξαιτίας, γενικώς και αορίστως, κάποιων αντιδημοκρατικών ή απορριπτικών συμπεριφορών. Είναι περισσότερο ο ρατσισμός του ανασφαλούς οικονομικά και κοινωνικά έλληνα που ζει κάθε μέρα πελώριες και ανεξήγητες αντιφάσεις: Δηλαδή να βρίσκεται και στο σκληρό πυρήνα των αναπτυγμένων Ευρωπαϊκών κρατών αλλά και με μισθούς 600-700 Ευρώ, μικρότερους και από τα επιδόματα ανεργίας που δίνονται από άλλες μικρές και ισοδύναμες με την Ελλάδα χώρες. Φτωχός ο ίδιος αλλά ο διπλανός του πάμπλουτος χωρίς να κατέχει κάποιου είδους παραγωγικό κεφάλαιο, αλλά γιατί τα πήγε καλύτερα με τον παρασιτισμό, τις κρατικές – κομματικές αναθέσεις και σχέσεις και ίσως και με την επίσημη διαφθορά. Του είναι πολύ εύκολο να δεχτεί ότι ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός ορισμένων, επιλεγμένων από τα διάφορα κινήματα, δυτικών χωρών είναι η αιτία των πάντων, και πολύ περισσότερο της ξενοφοβίας που τον καταλαμβάνει. Μάλλον κάτι άλλο φταιει....
Η συνεχής απόκλιση της χώρας από την ευρωπαϊκή ένωση την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και την πρόοδο δεν είναι τυχαία. Η χώρα προσανατολίζεται από τις κομματικές ηγεσίες στον ανατολικό φασισμό. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπει κανείς τελευταία αυτό το είδος της παράξενης «Αριστεράς», αυταρχικής και επηρμένης, να συνταυτίζεται με τους ακροδεξιούς και φασίστες στον αντιαμερικανισμό, στον αντιδυτικισμό, στον αντιφιλελευθερισμό, στη λατρεία του κράτους και, τελικά, στην κρυφή ή ανοιχτή υποστήριξη όλων των ανατολικών και τριτοκοσμικών φασισμών. Αυτή η βαθιά κοινή γραμμή είναι η πολιτική βάση εκείνου του εντελώς σύγχρονου πολιτικού εκτρώματος που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε φαιοκόκκινο μέτωπο.
Ο αντιδυτικισμός στην συμπυκνωμένη του μορφή εμφανίζεται σαν άρνηση του καπιταλισμού από τα δεξιά και αυτός με την σειρά του μπορεί να εξελιχτεί στον συγκαλυμμένο ρατσισμό και τελικά στην ανώτατη μορφή του στον αντισημιτισμό. Το τέλος του δρόμου της συγκαλυμμένης προς το παρών βίας είναι ο εβραίος, το πρόσωπο του μυστικιστή-έμπορα που γνωρίζει τα μυστήρια των λειτουργιών του καπιταλισμού και χειρίζεται το απόλυτο κακό.
Το DVD που μοίρασε η ΕΛΜΕ στα σχολεία είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα περιγραφής του «κακού». Εκεί μέσα δεν υπάρχουν αιτίες ερμηνείες αντιθέσεις και δυναμική δεν προοδεύει και δεν αλλάζει τίποτα κρύβεται ακόμα και η αλήθεια. Από εκεί λείπουν τα παιδιά της Τσετσενίας και η μεγαλύτερη παγκόσμια μάζα της απάνθρωπης παιδικής κινέζικης εργασίας. Δεν υπάρχει ιστορία εκεί μέσα παρά μόνο η ωμή και άκριτη βία που ασκείται στα παιδιά από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Το να λες στους μαθητές να τι έπαθε ο Γκαβίνο με το πλάνο του δάσκαλου να τον δέρνει και στην συνέχεια να τους καλείς στις διαδηλώσεις στο επόμενο πλάνο είναι αντιλαϊκή βία. Το να παίρνεις στοιχεία όπως μας πληροφορεί το video από βιβλίο της βουλευτίνας Λιάνας Κανέλλη σαν υλικό για αντιρατσιστική εκδήλωση είναι στην κρίση του καθένα.
Μόνο όταν ο πραγματικός ατομικός άνθρωπος ξαναπαίρνει μέσα του τον αφηρημένο πολίτη και, σαν ατομικός άνθρωπος, στην εμπειρική του ζωή, στην ατομική του εργασία, στις ατομικές του σχέσεις, γίνεται ον που ανήκει στο είδος του , μόνο όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζει και οργανώνει τις «δικές του δυνάμεις» σαν κοινωνικές δυνάμεις κι έτσι παύει να χωρίζει από τον εαυτό του την κοινωνική δύναμη με τη μορφή της πολιτικής δύναμης- μόνο τότε ολοκληρώνεται η ανθρώπινη χειραφέτηση.
Κ. Μαρξ «Το εβραϊκό ζήτημα».

Ηράκλειο 21/2/2006